Prawiek i inne czasy
wg Olgi Tokarczuk
Prawiek to mała wioska, chroniona przez archaniołów Uriela, Gabriela, Rafała i Michała, przez którą przewija się armia carska, esesmani, sowieckie kacapy jak i komunistyczni funkcjonariusze. Napadają, rabują i niszczą wioskę, by zniknąć tak szybko jak się pojawili. Historyczne wydarzenia zamknięte są w konkretnych biografiach. Każda biografia ma swój czas. Przeżywając swoje historie postacie znajdują się w egzystencjalnym zamęcie. Rozprzestrzeniają się w nich zwierzęcość i anielskość. Jest tu wracający z wojny Michał, odnajdujący sens swojego życia w miłości do córki, jest jego żona Genowefa, pożądająca żydowskiego chłopaka, jest wiedźma i wiejska dziwka Kłoska, potrafiąca przewidzieć przyszłość losów. Centralnym motywem jest kabalistyczna gra, w którą jak opętany gra dziedzic Popielski. Ta gra jest prakomórką rozwoju wydarzeń. W grze tej jak na matrycy umiejscowione są podstawy ponadczasowej płaszczyzny ludzkich losów: każdy człowiek rozgrywa spektakl swojego indywidualnego życia. Ale zapomina, umiejscowiony w doczesnym miejscu akcji, że on sam jest pierwotnym aktorem swojego życiowego spektaklu. W inscenizacji oprócz artystów z Polski, Szwajcarii, Niemiec i Włoch biorą udział podopieczne Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 oraz Gimnazjum nr 1 we Wrocławiu. Sceniczna wersja powieści powstała w języku niemieckim i polskim. Produkcja pod patronatem Prezydenta Wrocławia.
Ur und andere Zeiten
Nach dem gleichnamigen Roman von Olga Tokarczuk
Die Inszenierung beruht auf dem Roman von O. Tokarczuk „Ur und andere Zeiten“. In der Bildersprache des Märchens erzählt sie die Geschichte des 20. Jahrhunderts in dem polnischen Dorf Ur - stellvertretend für alle Orte der Erde. Sie richtet durch das Detail der Figuren hindurch den Blick auf schicksalbestimmende Momente wie Krieg, Diktatur, Liebe, Hass. Ein zentrales Motiv ist ein kabbalistisches Spiel des Freiherrn Popielski, es ist die Urzelle der Geschehensentfaltung. In ihm spielt jeder das Spiel seines individuellen Lebens, vergisst jedoch, dass er selbst der ur-sprüngliche Spieler seines Lebensschauspiels ist. In jedem Menschen aber gibt es den Punkt, an dem er sich in seiner menschlichen Verfasstheit verstehen kann – es ist die Frage nach dem Spannungsfeld zwischen geschichtlicher Notwendigkeit und dem inneren Erlebnis der Freiheit. .
Rezension
„Prawiek i inne czasy” w Browarze Mieszczańskim czwartek 31 maja 2012
W miniony weekend w Browarze Mieszczańskim mieliśmy szansę na wyjątkowe spotkanie w Prawieku. W pomieszczeniach Starej Leżakowni odbył się spektakl inspirowany prozą Olgi Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W instalacji słowno- muzyczno- tanecznej oprócz artystów z Polski, Szwajcarii, Niemiec i Włoch udział wzięły podopieczne Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 oraz uczennica Gimnazjum nr 1 we Wrocławiu. Reżyserka inscenizacji- Elżbieta Bednarska wybrała z tekstu Tokarczuk fragmenty o cechach traktatu filozoficznego. Wprowadziła na scenę (a właściwie do trzech pomieszczeń Starej Leżakowni) postaci esesmanów, sowieckich i komunistycznych funkcjonariuszy. A wszystko to oplotła nadrzędnym motywem – gry kabalistycznej. Każdy człowiek rozgrywał tu spektakl swojego życia, zapominając, że on sam jest aktorem tego spektaklu. Widzowie podążając za aktorami przechodzili wąskimi przejściami. Stali, przykucali, siedzieli na ziemi lub na krzesłach wzdłuż ścian. Postacie przebiegały, otaczały głosami, śpiewały, grały na kontrabasie, saksofonie, skrzypcach, bębnach i pile. Muzyka Łukasza Damrycha doskonale brzmiała w scenicznej realizacji powieści „Prawiek i inne czasy” w Browarze Mieszczańskim. Zawodowi aktorzy, jak i młodsi adepci sztuki teatralnej potrafili nas poruszyć i zafascynować. Wydarzenie zakończyło się w pobliskim klubie (dawnej sprężarkowni) spotkaniem z realizatorami spektaklu, aktorami, organizatorami i autorką powieści. Browar Mieszczański w miniony weekend nabrał nowych znaczeń. Miejmy nadzieję, że nie było to tylko okazjonalne zdarzenie artystyczne. Niebawem w naszym serwisie wywiad z Elżbietą Bednarską- reżyserką spektaklu.
© Fotos: Julian Olearzyk
wg Olgi Tokarczuk
Prawiek to mała wioska, chroniona przez archaniołów Uriela, Gabriela, Rafała i Michała, przez którą przewija się armia carska, esesmani, sowieckie kacapy jak i komunistyczni funkcjonariusze. Napadają, rabują i niszczą wioskę, by zniknąć tak szybko jak się pojawili. Historyczne wydarzenia zamknięte są w konkretnych biografiach. Każda biografia ma swój czas. Przeżywając swoje historie postacie znajdują się w egzystencjalnym zamęcie. Rozprzestrzeniają się w nich zwierzęcość i anielskość. Jest tu wracający z wojny Michał, odnajdujący sens swojego życia w miłości do córki, jest jego żona Genowefa, pożądająca żydowskiego chłopaka, jest wiedźma i wiejska dziwka Kłoska, potrafiąca przewidzieć przyszłość losów. Centralnym motywem jest kabalistyczna gra, w którą jak opętany gra dziedzic Popielski. Ta gra jest prakomórką rozwoju wydarzeń. W grze tej jak na matrycy umiejscowione są podstawy ponadczasowej płaszczyzny ludzkich losów: każdy człowiek rozgrywa spektakl swojego indywidualnego życia. Ale zapomina, umiejscowiony w doczesnym miejscu akcji, że on sam jest pierwotnym aktorem swojego życiowego spektaklu. W inscenizacji oprócz artystów z Polski, Szwajcarii, Niemiec i Włoch biorą udział podopieczne Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 oraz Gimnazjum nr 1 we Wrocławiu. Sceniczna wersja powieści powstała w języku niemieckim i polskim. Produkcja pod patronatem Prezydenta Wrocławia.
Ur und andere Zeiten
Nach dem gleichnamigen Roman von Olga Tokarczuk
Die Inszenierung beruht auf dem Roman von O. Tokarczuk „Ur und andere Zeiten“. In der Bildersprache des Märchens erzählt sie die Geschichte des 20. Jahrhunderts in dem polnischen Dorf Ur - stellvertretend für alle Orte der Erde. Sie richtet durch das Detail der Figuren hindurch den Blick auf schicksalbestimmende Momente wie Krieg, Diktatur, Liebe, Hass. Ein zentrales Motiv ist ein kabbalistisches Spiel des Freiherrn Popielski, es ist die Urzelle der Geschehensentfaltung. In ihm spielt jeder das Spiel seines individuellen Lebens, vergisst jedoch, dass er selbst der ur-sprüngliche Spieler seines Lebensschauspiels ist. In jedem Menschen aber gibt es den Punkt, an dem er sich in seiner menschlichen Verfasstheit verstehen kann – es ist die Frage nach dem Spannungsfeld zwischen geschichtlicher Notwendigkeit und dem inneren Erlebnis der Freiheit. .
Rezension
„Prawiek i inne czasy” w Browarze Mieszczańskim czwartek 31 maja 2012
W miniony weekend w Browarze Mieszczańskim mieliśmy szansę na wyjątkowe spotkanie w Prawieku. W pomieszczeniach Starej Leżakowni odbył się spektakl inspirowany prozą Olgi Tokarczuk „Prawiek i inne czasy”. W instalacji słowno- muzyczno- tanecznej oprócz artystów z Polski, Szwajcarii, Niemiec i Włoch udział wzięły podopieczne Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii nr 2 oraz uczennica Gimnazjum nr 1 we Wrocławiu. Reżyserka inscenizacji- Elżbieta Bednarska wybrała z tekstu Tokarczuk fragmenty o cechach traktatu filozoficznego. Wprowadziła na scenę (a właściwie do trzech pomieszczeń Starej Leżakowni) postaci esesmanów, sowieckich i komunistycznych funkcjonariuszy. A wszystko to oplotła nadrzędnym motywem – gry kabalistycznej. Każdy człowiek rozgrywał tu spektakl swojego życia, zapominając, że on sam jest aktorem tego spektaklu. Widzowie podążając za aktorami przechodzili wąskimi przejściami. Stali, przykucali, siedzieli na ziemi lub na krzesłach wzdłuż ścian. Postacie przebiegały, otaczały głosami, śpiewały, grały na kontrabasie, saksofonie, skrzypcach, bębnach i pile. Muzyka Łukasza Damrycha doskonale brzmiała w scenicznej realizacji powieści „Prawiek i inne czasy” w Browarze Mieszczańskim. Zawodowi aktorzy, jak i młodsi adepci sztuki teatralnej potrafili nas poruszyć i zafascynować. Wydarzenie zakończyło się w pobliskim klubie (dawnej sprężarkowni) spotkaniem z realizatorami spektaklu, aktorami, organizatorami i autorką powieści. Browar Mieszczański w miniony weekend nabrał nowych znaczeń. Miejmy nadzieję, że nie było to tylko okazjonalne zdarzenie artystyczne. Niebawem w naszym serwisie wywiad z Elżbietą Bednarską- reżyserką spektaklu.
© Fotos: Julian Olearzyk
Regie
Elzbieta Bednarska
Bühnenfassung
Elzbieta Bednarska, Jan Naturski, Pamela Dürr
Musik
Łukasz Damrych
Konrad Roginski
Natalia Roginska
Choreografie
Alessandra Donati
Ewa Staroń
Bühne und Kostüme
Sylwia und Maciej Hoffman
Besetzung
Aleksandra Donati
Anna von Schrottenberg
Richard Schnell
Mikolaj Woubishet
und
Izabela Boczar
Karolina Erdmanska
Ewa Hajduk
Aleksandra Imiolek
Paula Jakiel
Andżelika Jasinska
Agata Kocimska-Zych
Wiktoria Krawiec
Kinga Łada
Sandra Najder
Monika Poprawska
Nikola Patriak
Dominika Świątek
Premiere
26.und 27.05.2012
Browar Mieszczanski (Stara Leżakownia) we Wrocławiu
Ul. Hubska 44-48
Kooperation
Fundacja Spotkania, Towarzystwo im. Edyty Stein, Goethe Institut in Krakau.
Das Projekt unter der Schirmherrschaft des Präsidenten von Wroclaw.
Fotos
Rezension Dziennik Teatralny
Interview zu " Ur und andere Zeiten" in Radio Wroclaw
Elzbieta Bednarska
Bühnenfassung
Elzbieta Bednarska, Jan Naturski, Pamela Dürr
Musik
Łukasz Damrych
Konrad Roginski
Natalia Roginska
Choreografie
Alessandra Donati
Ewa Staroń
Bühne und Kostüme
Sylwia und Maciej Hoffman
Besetzung
Aleksandra Donati
Anna von Schrottenberg
Richard Schnell
Mikolaj Woubishet
und
Izabela Boczar
Karolina Erdmanska
Ewa Hajduk
Aleksandra Imiolek
Paula Jakiel
Andżelika Jasinska
Agata Kocimska-Zych
Wiktoria Krawiec
Kinga Łada
Sandra Najder
Monika Poprawska
Nikola Patriak
Dominika Świątek
Premiere
26.und 27.05.2012
Browar Mieszczanski (Stara Leżakownia) we Wrocławiu
Ul. Hubska 44-48
Kooperation
Fundacja Spotkania, Towarzystwo im. Edyty Stein, Goethe Institut in Krakau.
Das Projekt unter der Schirmherrschaft des Präsidenten von Wroclaw.
Fotos
Rezension Dziennik Teatralny
Interview zu " Ur und andere Zeiten" in Radio Wroclaw